In de vorige blog van Mariëlle wordt weer mooi weergegeven dat de dames van Canto Felice er voor elkaar zijn, in voor en tegenspoed.
De blog eindigde met de uitnodiging om het leven te vieren. Die neem ik zeker aan!
Een frisse start na de Kerstperiode en de januariblues.
Na alle optredens en oefenen wilden die Kerstliedjes maar niet uit ons hoofd. Nu is daar een hele goede oplossing voor: 5 fonkelnieuwe nummers!
Werk aan de winkel dus om onder andere nog een paar Abba nummers in te studeren en het prachtige Caledonia.
Onze dirigente Astrid zingt per stempartij de nummers in en levert tekst en de noten mee, dus oefenen maar. Gezellig met de katten naast mij op de bank.
Maar helaas zorgde de frisse start ook voor een frisse verkoudheid. Hoesten, proesten en geen stem meer; ik was vast niet de enige.
Nu kun je ook heel goed oefenen door de ‘mimen’. Zo leer je de tekst en de momenten waarop je in moet vallen zonder je stem te belasten. Dat ging een tijdje goed.
Maar de liedjes zijn zo leuk, dat ik toch probeerde te zingen. Een soort piepend gekras kwam er uit mijn mond. Het gevolg was twee paar verschrikte kattenogen en een run naar buiten door de beide ‘heren’. Liever de vrieskou dan dit gepiep. Daar gingen mijn ambities dat ik nog een beetje kan zingen.
De aanhouder wint en na een paar dagen had ik mijn stem weer terug. Op de repetitie bleek dat iedereen zijn best heeft gedaan en dat de nieuwe nummers al goed klinken. De katten hebben het trauma overleefd en houden mij weer gezelschap bij het oefenen.
Intussen heeft de organisatie van ons koor niet stilgezeten. Door middel van een enquête konden we onze mening geven en hebben we inspraak.
Verder is door Mirjam en Gezina heel hard gewerkt aan een nieuwe koorreis.
Na Spanje en Duitsland gaan we in mei naar…. Schotland. We hebben wat om naar uit te kijken en twee nummers om speciaal voor deze reis in te studeren.
In maart staan de eerste optredens weer gepland. Tot die tijd blijven we vrolijk zingen. Dát goede voornemen is in ieder geval geslaagd.
Anne.