De eerste helft van dit heerlijke zangjaar zit er alweer op en het is voorbij gevlogen!
En wat hebben we weer véél dingen ondernomen en meegemaakt… wij zussen zijn er voor elkaar in goede en in slechte tijden.
Gedeelde vreugd is dubbele vreugd en gedeelde smart is halve smart… samen lachen maar ook vele armen om je heen als het een keer wat minder gaat… we houden van elkaar (en ik nog een beetje méér van jullie haha!).
We trapten het jaar af door met een aantal zussen naar het nieuwjaarsconcert van André Rieu te gaan in de Ziggodome. Met de trein, lekker duurzaam (maar stiekem ook omdat je dan een wijntje kunt nemen, ik beken!)
We zaten nog niet koud in de trein of de conducteur kwam al naar ons toe… wij direct graaien naar de kaartjes maar nee nee, dat was niet nodig, ze vroeg zich af waar dit vrolijke zooitje ongeregeld naar toe ging… haha de toon was gezet! De heenreis was geweldig, slenteren door het winkelcentrum alvorens een hapje te gaan eten was geweldig (de eerste glitterkledij voor de kerstoptredens eind 2024 is al aangeschaft! Regeren is vooruitzien hihi… We zien er straks àllemaal weer uit om door een glinsterend ringetje te halen, u bent bij deze alvast uitgenodigd haha. Het concert was ook een genot, wat een sfeer toch altijd en ook op de terugreis hadden we de grootste schik. Dat er ééntje dacht dat we de verkeerde (laatste) trein hadden gepakt mocht de pret niet drukken, zeker niet toen diegene het toch niet bij het juiste eind had (shame on me, sorry meiden!)
Geen optredens in januari, dat is altijd een beetje komkommertijd. Helemaal niet erg hoor, nu konden we ons extra focussen op het Abba-project én de reis naar Spanje, want ook daar hadden we wat nieuwe liedjes voor.
Die reis stond in maart op het program en ohh wat hadden we er zin in! De Spanje-app werd weer van stal gehaald en de voorpret kon beginnen… herinneringen en foto’s van de vorige reizen werden opgehaald en gedeeld, we kregen zelfs een serieuze waarschuwing dat het thuisfront van onze escapades op de hoogte zou worden gesteld, maar daar hebben we gelukkig korte metten mee kunnen maken: what happens in Calpe stays in Calpe! Het vertrek was ergens midden in de nacht gepland (echt!), maar dat had wel weer als voordeel dat die eerste dag wel twéé dagen leek te duren! Wat hebben we een plezier gehad in Spanje! Optredens, wijnen, eten, optreden, wandelen en wijnen, nog meer optredens en ook een paar keer spontaan in zingen uitgebarsten… in een kerk “the way old friend do”, prachtige akoestiek, en ook in een restaurant, wat ons applaus, een borrel en een armbandje opleverde, plus nog een verzoeknummer voor/van de kok haha. Ook blijken we inmiddels een heuse fanbase opgebouwd te hebben daar in Calpe, sommigen van ons werden zelfs herkend op de Calpense markt (waar we enthousiast kleding aan het passen waren en ojee, hoe moesten we dat meekrijgen in onze microkoffertjes?? Dan maar alles over elkaar heen in het vliegtuig hihi). Het optreden in de Belgische kroeg werd wederom een avond tot ergens begin nacht, met dansen en zingen en plezier maken. En in het verzorgingstehuis waar we een optreden verzorgden, stond een man op uit zijn stoel en deinde mee en zong ook alle Abba-nummers mee… het was een man waar normaliter weinig tot geen contact mee was en die ook maar zelden uit zijn stoel kwam. Dit is wat muziek doet, lieve mensen! Het opent en verbindt, op allerlei manieren! Nog een buffetje (iedereen nam iets mee), een verjaardagsfeestje van onze Benjamin gecombineerd met de viering van een van onze deelneemsters haar 50 jarig huwelijk en een pubkwis (de volgende iets minder moeilijk a.u.b. haha) en de Spanjetijd zat erop. Eenmaal weer voet op Nederlandse bodem gezet vond iedereen het spijtig dat de week voorbij gevlogen was… en toen was héél snel het besluit genomen om komend jaar wederom naar Calpe te gaan, jippie, nu al zin in!
Maart ging voorbij, nog even paaseitjes uitdelen bij autowas van den Hurk (altijd supergezellig om te doen!), in april de eerste optredens weer. Veel Abba, zelfs de ouderen voor wie we regelmatig optreden vinden dat geweldig, is natuurlijk ook een feest van herkenning. Maar ook voor ons goed om te doen, zodat alle nummers er perfect en vloeiend in zitten. Kleding werd ook gepast en geruild, tijdens de repetities en oefensessies, we willen tulek wel allemaal in de Abba-flow daar staan, in de Veluvine! Tussendoor nog een keertje naar het concert “Best of Britain” met de hele club (best wel lastig om daar op de juiste manier van het parkeerterrein af te komen) en verder lag de focus op Abba… dat kwam steeds dichterbij, spannend hoor!
En eindelijk was de avond dan daar… en wat hebben we genoten! Het was een superavond, voor een uitverkochte zaal (er stonden zelfs mensen op de wachtlijst!), perfect georganiseerd (dank daarvoor!!), met medewerking van een aantal dansgroepen van Idance (daar zitten Europese kampioenen tussen hea!) en ook het Nunspeets Kleinkoor en het Vierhouterkoor deden duiten in het zakje met Abba-repertoire. Alles professioneel aan elkaar gepraat door Kim Pieters, wat deed zij dat ook goed en leuk! De avond werd afgesloten met nog een keertje “Mamma Mia” waarbij de hele zaal meezong en –klapte: https://www.youtube.com/watch?v=BpX6bToeoBs Maar ook het gezamenlijk optreden met de andere koren was indrukwekkend: “the way old friends do”… we hebben nog héél lang nagenoten van deze geweldige avond!
Een week later stonden we gelukkig weer een beetje met de beentjes op de grond, op verzoek hebben we de buurtrommelmarkt die bij Willy en Corine opgeleukt met ons gezang, wat een genot om dat te doen, er werd meegezongen en gedanst op straat, heerlijk! Daarna de eerste repetitie ná Abba, dus wéér nagenieten van ons Abba-avontuur haha, iedereen was nog lekker hyper daarvan.
Time flies, dus nog een repetitie, een oefensessie en een gast optreden bij een van onze feestvierende deelneemsters, die 50 jaar getrouwd is op die dag en dan is alweer de láátste repetitie van het seizoen daar…die is aankomende zaterdag. Eerst lekker zingen, verzoeknummers erbij en we sluiten het eerste jaar-deel af met spelletjes, een quiz en een buffetje, waarvoor iedereen iets meeneemt. De wijn, daar hoeven we niet over na te denken, die ìs er gewoon altijd… Vino!
Tot slot is er eind juli nóg een gastoptreden bij een andere deelneemster die een jubileumjaar gaat vieren.
De volgende maand-blogger gaat vast verslag doen van die afsluitende avond, kan niet wachten! Altijd iets te doen bij Canto, never a dull moment, genieten!
Rest mij niets anders dan iedereen een fijne zomerbreak te wensen, doe geen dingen die ik ook niet zou doen en geniet van alles, vooral van elkaar!
Liefs, Ria