Aan alles komt een eind.
Aan de zomervakantie bijvoorbeeld. Het is inmiddels is het echt herfst met regenbuien en harde wind. Maar wat blijft zijn de goede herinneringen. Ons optreden bij de ronde van Nunspeet op 21 augustus. Jammer dat we een beetje achteraf stonden, maar aan het begin was er nog een lekker zonnetje bij en de wielrenners raceten voorbij. Af en toe kregen we een duimpje, zagen ook dat een van de wielrenners recht op een paaltje afging maar gelukkig ging dat goed. De verkeersregelaar vond onze muziek ook leuk en zong en danste lekker mee. Daarna kwamen de hardlopers, daar konden we iets meer van zien omdat dat gewoon wat langer duurde voordat die voorbij kwamen. Ook deze konden onze vrolijke noten waarderen evenals enkele kijkers die langs ons liepen op de weg naar het centrum of juist terug. Ook kregen we van Markt 11 nog wat te drinken wat natuurlijk erg gewaardeerd wordt. Een gecombineerd optreden in de Bunterhoek en Ittmannshof kon helaas niet doorgaan vanwege omstandigheden maar die houden dit gewoon nog tegoed.
Vuile Huichelaar. Ja, voor een gezellig uitje zijn we natuurlijk ook altijd in dus als er een oproep komt wie er mee gaat naar het theater zijn er bijna altijd wel mensen die mee willen. Vuile huichelaar zijn we dus ook met een aantal koorleden naar toe gegaan en het was heerlijk lachen en meezingen. Ook het volgende uitje staat al weer gepland: met 14 koorleden naar the best of Simon and Garfunkel, hele leuke muziek waar ook altijd veel herkenbare liedjes tussen zitten en we gaan vast, hard of zacht, meezingen.
Wat ik wel gemist heb deze zomer is ons fietsrondje door Nunspeet waarvoor mensen een mini privéconcert konden aanvragen voor een medemens of zichzelf. We hebben dan 2 lijstjes met liedjes die we dan bij de gelukkige thuis zingen. We zijn hiermee begonnen in de corona periode toen er veel niet kon maar doordat we buiten stonden, gelukkig was het stralend weer, konden we voldoende afstand houden en hebben een heel aantal mensen blij kunnen maken. De buren konden ook meegenieten en stonden op hun eigen dam mee te luisteren. De geruchten waren rond dat we volgend jaar wel weer een rondje gaan doen dus bedenk maar vast voor wie je zo’n leuk mini concert wilt aanvragen. Dit was dus geen einde want we beginnen dus gewoon weer opnieuw.
Wat wel definitief ten einde is zijn onze repetities in de Cave, we hebben daar ongeveer anderhalf jaar lang kunnen repeteren. In de winter was het soms wat koud, in de zomer wat warm maar ach, met een kachel en ventilatoren/waaiers valt er veel op te lossen. We hadden ons eigen plekje en lekker gezellig gemaakt door het aan te kleden. Heel progressief door spullen op een weggeeftafel te leggen en zo zijn er veel kleding en spullen van eigenaar gewisseld, we zijn milieubewust bezig. Inmiddels hebben we de eerste repetitie al gehad in ons nieuwe onderkomen in het venster. Ook een heerlijk ruim onderkomen waar we makkelijk en veilig kunnen komen. Bedankt Mirjam en Gezina voor al het zoeken naar een geschikte locatie, jullie doen het toch maar weer even.
En ja, dan zijn er nog een aantal leden oma geworden, een stukje einde van hun jeugd, alhoewel die je ook heel jong kunnen houden dus je krijgt er ook weer een stukje jeugd voor terug. Op Facebook kunnen we dan allemaal meegenieten met de foto’s die gestuurd worden van de nieuwe wereldwondertjes, waan ja de oma’s zijn er uiteraard trots op.
Jessica